پیش‌بینی فضاهای آسیب‌پذیر شهر مشهد هنگام وقوع زلزله

ایران جزو ده کشور دارای مخاطرات طبیعی و ششمین کشور زلزله‌خیز دنیا است. زلزله به دلایل متعدد از جمله نوع مکان‌گزینی، توسعۀ فیزیکی نامناسب و رعایت نکردن استانداردهای لازم مسبب بیشترین تلفات انسانی در کشور ماست. شهر مشهد نیز نه‌تنها از این قاعده مستثنا نیست، بلکه با توجه به تراکم سازه‌ای، جمعیت متراکم، رعایت نکردن استانداردها، توسعۀ فیزیکی نامناسب و... با خطر جدی‌تری روبروست. هدف این پژوهش که با روش توصیفی - تحلیلی و 10 معیار با استفاده از مدل فازی در GIS انجام گرفته، پیش‌بینی فضاهای آسیب‌پذیر شهر مشهد در هنگام وقوع زلزلۀ احتمالی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که 51 درصد از کل سطح شهر، 63 درصد از محدودۀ بافت فرسوده، 55 درصد از محدودۀ با تراکم بیش از 120 نفر، 81 درصد از کاربری مسکونی و از دهۀ 1360 به بعد بیش از دو سوم وسعت شهر مشهد در پهنۀ آسیب‌پذیری زیاد و خیلی زیاد قرار گرفته است. همچنین از سه منطقۀ پرجمعیت شهر مشهد یعنی مناطق 2، 3 و 9، دو منطقۀ 9 و 2 در سطح بالای خطر زلزله و فقط منطقۀ 3 در سطح پایین خطر زلزله قرار دارند. لذا مناطق 9 و 2 شهر مشهد از مناطقی‌اند که باید خطرات ناشی از زلزله در آنها به‌طور جدی مورد توجه قرار گیرد، زیرا این مناطق از یک ‌طرف وسعت و جمعیت فراوان دارند و از طرف دیگر، سطح نسبی خطر زلزله در آنها بالا است.